On bin yıllık aşk deneyimi

Çiçek Dağı’ndan birdenbire karışacağız sonsuza

ellerimizden kopup giden

bir tutam tat bile olsa

Hemera’nın ateşi kadar harlı

ve mutlaka dudakları nemli bir step aşkı olsun

onbinlerce yıllık anılarda

ister

Hacıbektaş-ı Veli gibi vurgun

Seyfe Gölü kadar pürüzsüz ve parlak olsun yazılanlar

ister küfürler edilsin

lanetler haykırılsın ardımızdan

  höyüklerde dinlenen iskeletlerin ısısı uyarıyor

     mağaralarda titriyorum şehvetler öncesi

      ekmeğini lorla katıklayan çoban gibi

   tek başımayım ata toprağında

      çekiliyorum, ağır ağır dağılıyorum tarihe

    köhne bir çite tutunuyorum

      yaşamın varlığı dünyaya emanet

        gün geliyor daralıyorum gölgemsi

                     maceralarla, söylentilerle uzaklaşıyorum ışıklardan

                     dostum! Altın başaklar kadar nazik bir can bu

      kum saatini geciktirir bu infaz

     hep tadımlık mı... hep özlemek mi var serde?...

      Cem Güneş